Professor Adriaan Rijnsdorp, scholexpert en wetenschappelijk specialist van de pulsvisserij, is vrijdag 14 september afgezwaaid als buitengewoon hoogleraar Duurzaam Visserijbeheer bij Wageningen Marine Research. Voorzitter Johan Nooitgedagt was daarbij. De Nederlandse Vissersbond heeft veel met hem samengewerkt en is hem zeer erkentelijk voor zijn wetenschappelijke bijdrage op veel fronten.
De afgelopen jaren zijn diverse onderzoeksprogramma’s afgerond waarin Rijnsdorp de leiding had en waarin collega’s van de Nederlandse Vissersbond een coördinerende rol hadden. Denk aan het Benthis-project naar het effect van bodemvisserij op het bodemleven in zee.
Congratulations Adriaan Rijnsdorp @IMARESWUR on being presented ICES Outstanding Achievement Award 2015 at #ICESASC15 pic.twitter.com/pcGggoG0A2
— ICES (@ICES_ASC) 21 september 2015
Feiten over pulsvisserij
Daarnaast heeft Rijnsdorp veel onderzoek gedaan naar het effect van de pulsvisserij. Mede op basis van dit onderzoek is de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee tot de wetenschappelijke conclusie gekomen dat pulsvisserij minder negatieve effecten op het zeeleven heeft dan de boomkor. Dit advies is bijzonder waardevol om mogelijk de politieke discussie over de pulsvisserij op Europees niveau te laten plaatsvinden op basis van feiten in plaats van gevoelens. In Visserijnieuws zegt Rijnsdorp hierover: “Het debat over de pulsvisserij laat zien hoe een activistische ngo de politieke besluitvorming beïnvloedt met wetenschappelijk ongefundeerde uitspraken.’’
Scholbox
Veel vissers zullen Rijnsdorp ook kennen als één van de bedenkers van de scholbox. Hierover zegt Rijnsdorp in het magazine Resource van WMR: “We verwachtten de scholvisserij nóg beter te maken, maar toen stortte het hele scholbestand in. (…) Wat werd ingevoerd als maatregel om de scholvisserij te verbeteren, is uiteindelijk omgezet naar een maatregel om grote kotters uit bepaalde zones te verbannen. Ik vind het vooral pijnlijk dat de vissers die ons steunden hierdoor hun visgebieden kwijtraakten. Achteraf gezien hebben we te weinig oog gehad voor de politieke context.”
Ook wat betreft de aanlandplicht heeft Rijnsdorp zijn wetenschappelijke visie niet onder stoelen of banken gestoken. In zijn boek ‘Schol in de Noordzee’ – de biografie over platvis en de Nederlandse visserij – wijdt hij een apart hoofdstuk aan de aanlandplicht. Kort en krachtig schrijft hij hierover: “De sanering van de overcapaciteit in de platvisvisserij na 2000 had allang bewezen dat een duurzame visserij mogelijk is, ondanks de teruggooi van ondermaatse vis. In korte tijd verdubbelde toen de scholstand. Als de visserijinspanning flink afneemt, kunnen kleine visjes gewoon terug in zee en hoef je vissers niet voor onmogelijke dilemma’s te plaatsen. De aanlandplicht is symptoombestrijding en lost de overbevissing niet op. Het enige positieve gevolg is dat het vissers stimuleert om technieken te onderzoeken die de bijvangst kunnen verminderen.”
Projectleider
Rijnsdorp gaat nu met pensioen, maar blijft aankomend jaar nog wel betrokken als projectleider van het onderzoek naar de effecten van pulsvisserij. We zullen hem dus nog wel eens tegenkomen, voordat hij echt van zijn verdiende pensioen gaat genieten.
